5 januari 2012
Dat het tekenen van een contract op Cyprus een risicovol besluit kan zijn is al veel langer bekend. Dat ondervonden ook Mike Zonneveld en Nicky Hofs. Ondanks nog geruime tijd doorlopende contracten werden zij zonder enige juridisch relevante rechtvaardiging op staande voet ontslagen. Omdat het onmogelijk bleek om met het bestuur of de directie van AEL Limassol FC tot een acceptabel vergelijk te komen, restte niets dan de gang naar de Dispute Resolution Chamber van FIFA.
Begin mei werden namens beide spelers volledig gedocumenteerde verzoekschriften ingediend. Hetgeen dan volgt in landen als Cyprus is niet een inhoudelijke reactie, maar louter verzoeken tot uitstel. Deze pogingen tot het vertragen van de toch al bepaald niet te snelle DRC procedure, kreeg in deze zaken nog een extra dimensie.
In plaats van een inhoudelijke reactie, volstond de door Limassol ingeschakelde Zwitserse advocaat Volker Hesse (ex-jurist van de FIFA) met een kort briefje aan de FIFA waarin hij mededeelde dat hij namens de club een procedure startte tegen de spelers voor de “disctrict court of Limassol”. Hij zou daar een enorm bedrag vorderen van de spelers, hetgeen gebaseerd zou zijn op hun wangedrag jegens de club. Hij vroeg de FIFA om de procedure voor de DRC te staken om zo de civiele rechtbank te Limassol de gelegenheid te gunnen dit geschil te beslechten.
Uiteraard had dit verzoek geen andere reden dan het frustreren en wederom vertragen van de procedure.
Bijna bizar was het dat hij hierin ook nog leek te slagen. De FIFA laste, geheel ten onrechte, een extra schriftelijke ronde in. Dit terwijl beide spelers een hele duidelijke clausule in hun contract hadden laten opnemen waarin ook door de club onvoorwaardelijk werd erkend dat het aan de DRC is om elk eventueel geschil tussen club en spelers te beslechten en wel conform de inhoud van de FIFA reglementen. Toch bleef de advocaat van Limassol het proberen bij de FIFA. Terwijl hij niet meer dan een vage kopie van kennelijk een verzoekschriftje in de Griekse taal kon overleggen, welke nooit de spelers had bereikt, leek hij toch te slagen in zijn vertragende missie.
Om werkelijk onbegrijpelijke redenen bleef de FIFA staf vragen om inhoudelijke reacties.
Herhaaldelijk heeft de VVCS hen er derhalve op moeten wijzen dat de advocaat van de club er slechts op uit was om een besluit van de DRC te voorkomen dan wel uit te stellen. De gang naar de civiele rechtbank is in de ogen van de VVCS niet alleen in strijd met de inhoud van het spelerscontract, maar ook met de reglementen van de FIFA.
Het voorgaande heeft inmiddels geresulteerd in een maandenlange vertraging. Iets dat uiteraard onacceptabel is. Immers, nogal wat clubs op Cyprus permitteren zich werkelijk misselijkmakend wangedrag jegens spelers, die worden gelokt met zeer aantrekkelijke contracten, contracten waarvan de club bij de feestelijke ondertekening vaak al heeft besloten deze toch niet te zullen nakomen. Het zou uiteraard zo moeten zijn dat de FIFA tegen een dergelijke gang van zaken keihard optreedt, in plaats van mee te gaan in de juridische vertragingstactieken.
Inmiddels werd bevestigd dat beide zaken nu eindelijk voorliggen om door de DRC beslecht te worden.
De VVCS heeft de FIFPro gevraagd om de Disciplinary Committee van FIFA een onderzoek in te laten stellen tegen de handelwijze van AEL Limassol en haar advocaat.
Wordt derhalve vervolgd.
Scorpius 161