De Slowaakse handbalkeeper Maros Kolpak heeft gisteren bij het Europese Hof een overwinning behaald, die grote gevolgen kan hebben voor een aantal voetballanden binnen de EU. Kolpak, sinds 1997 actief in de Duitse competitie, voerde een jarenlange strijd tegen de Duitse handbalbond, die hem – naar nu blijkt onterecht – als niet EU-speler beschouwde.
De Duitse handbalbond hanteerde de regel dat een club slechts twee spelers van buiten de EU onder contract mocht hebben. Door de kwalificatie van Kolpak als niet EU-er kon zijn club TSV Östringen, later SG Kronau/Östringen, jarenlang geen extra speler van buiten de EU aantrekken.
Marus Kolpak
Kolpak vocht het besluit van de handbalbond aan omdat Slowakije een van de 24 landen is die met de EU een zogenaamd associatieverdrag gesloten heeft. Op grond daarvan zou Kolpak dezelfde rechten hebben als een speler uit een EU-land.
Sinds het Bosman-arrest van 1995 geldt een vrij verkeer van werknemers uit de 15 EU-landen. Een limitering van het aantal spelers uit die landen was om die reden vanaf dat moment niet langer toegestaan. Hetzelfde zal na de uitspraak in de zaak-Kolpak nu voortaan ook gelden voor spelers uit de 24 landen, die een associatieverdrag met de EU-landen hebben afgesloten.
In december 2002 werd voor het Franse gerecht al een vergelijkbare uitspraak gedaan in de zaak-Malaja, een Poolse basketbalspeelster van Strasbourg, die om dezelfde reden een juridische strijd was begonnen. Nu het Europese Hof, het hoogste juridische orgaan in Europa, een gelijkluidende uitspraak heeft gedaan lijken de 15 EU-landen niet langer meer een beperking van het aantal spelers uit de betrokken 24 landen te kunnen doorvoeren.
Tot nog toe vielen 17 landen onder het Bosman-arrest: de 15 EU-landen België, Denemarken, Duitsland, Finland, Frankrijk, Griekenland, Groot-Brittannië, Ierland, Italië, Luxemburg, Nederland, Oostenrijk, Portugal, Spanje en Zweden, plus de twee landen uit de zogenaamde Europese Economische ruimte: Noorwegen en IJsland.
Na de zaak-Kolpak krijgen de volgende 24 nieuwe landen dezelfde rechten: Algerije, Armenië, Azerbeidzjan, Bulgarije, Estland, Georgië, Hongarije, Kazakstan, Kirgistan, Letland, Litouwen, Marokko, Moldavië, Oekraïne, Oezbekistan, Polen, Tsjechië, Rusland, Roemenië, Slowakije, Slovenië, Tunesië, Turkije en Wit-Rusland.