Zuid-Amerikaans “Bosman-arrest” krijgt grote gevolgen

31 oktober 2005

Een uitspraak die afgelopen vrijdag werd gedaan door de Dispute Resolution Chamber van de FIFA zal grote gevolgen hebben voor de bewegingsvrijheid van spelers uit Zuid-Amerikaanse landen. Ondanks dat het contract van de Uruguyaanse spelers Bueno en Rodriguez bij hun club Penarol was afgelopen kregen zij geen toestemming om uit te komen voor hun nieuwe club Paris Saint Germain. Dit speelverbod is nu door de uitspraak van de DRC met onmiddellijke ingang opgeheven.

Carlos Bueno en Cristian Rodriguez tekenden aan het begin van het seizoen 2005-2006 een contract bij de Franse club PSG, nadat hun contract bij hun oude club Penarol was afgelopen. Penarol meende evenwel dat de spelers niet speelgerechtigd waren voor PSG.
Cristian Rodriguez (links) en Carlos Bueno (rechts)

Op grond van de regelgeving in Uruguay is een speler verplicht na het aflopen van zijn contract een nieuw contract te tekenen voor zijn oude club als deze hem een aanbieding doet die minimaal gelijkwaardig is aan zijn oude contract. Wanneer een speler weigert bij te tekenen krijgt hij een wereldwijd speelverbod voor een periode van maximaal drie jaar. Een situatie die erg lijkt op het Europese transfersysteem van vóór de zaak-Bosman.
De FIFA had aanvankelijk de spelers niettemin voorlopige toestemming gegeven voor PSG uit te komen, een beslissing die echter al snel werd teruggedraaid. Nu heeft de Dispute Resolution Chamber van de FIFA evenwel beslist dat Bueno en Rodriguez speelgerechtigd zijn voor hun nieuwe club Paris Saint Germain.
Het Europese Hof maakte precies tien jaar geleden met het Bosman-arrest een einde aan het oude transfersysteem, dat in strijd werd geacht met het Europese recht (‘Freedom of movement’).
Dit Hof-arrest dwong de FIFA er toe om haar regelgeving op het gebied van de transfers van voetballers aan te passen aan het Europese recht. Dat is in 2001 gebeurd en nog onlangs zijn deze transferregels vernieuwd.
Omdat de FIFA regels maakt die overal ter wereld zo veel mogelijk gelijk dienen te zijn, betekende dit in feite dat de Europese wetgeving ook op andere continenten doorwerkt. De belangrijkste consequentie van het Bosman-arrest is dat er na afloop van een contract geen contractuele band meer bestaat tussen club en speler.
"De beslissing van de Dispute Resolution Chamber is volkomen correct volgens de regelgeving van de FIFA", aldus FIFPro-jurist Wil van Megen. "Een eventueel hoger beroep zal naar mijn overtuiging geen andere beslissing kunnen opleveren."
Het oordeel van de Dispute Resolution Chamber zal gevolgen hebben voor alle spelers in Uruguay met aflopende contracten. Ook zij zullen bij een buitenlandse transfer niet meer belet kunnen worden om te vertrekken zodra hun contract is geëindigd. Dit geldt eveneens voor andere landen met dezelfde of vergelijkbare regels, waar ook ter wereld.
Tien jaar na "Bosman" is een nieuwe belangrijke stap gezet in het emancipatieproces van de professionele voetballer. De twee spelers, die zich gesteund voelden door alle Uruguayaanse voetballers, hebben zichzelf en hun collega’s een grote dienst bewezen. Vanaf nu hebben voetballers in Uruguay de status van volwaardig werknemer verworven.