19 april 2017
‘Ik kijk nu al uit naar seizoen 2018/2019 wanneer de videoscheidsrechter alle wedstrijden kan gaan beoordelen.’
Videoscheidsrechter en doellijntechnologie.
Sinds het eigen doelpunt van Jeroen Zoet tijdens de wedstrijd Feyenoord – PSV, de niet toegekende strafschop tijdens FC Utrecht – Cambuur (Haller) en het afgekeurde doelpunt van Stijn Wuytens tijdens AZ – Cambuur, zijn de kracht van doellijntechnologie (een bijna onbetaalbaar systeem) en het nut van de videoscheidsrechter in Nederland wel bewezen. Dat werd afgelopen dinsdag tijdens Real – Bayern nogmaals opzichtig bevestigd. Ook ik ben een voorstander van deze technologie om zo het spel rechtvaardiger te maken. De roep om verdere uitbreiding kan ik ook begrijpen omdat er wekelijks situaties zijn die schreeuwen om externe beoordeling. Daar waar het menselijk oog tekort schiet of een scheidsrechter een situatie fout inschat, moet worden ingegrepen. Toch ontkomen wij er niet aan dit wederom eerst aan de IFAB voor te leggen ter goedkeuring. Helaas zijn deze heren zo bezig om zichzelf belangrijk te maken bij voorgestelde wijzigingen in de spelregels, dat dit altijd erg lang duurt. De FIFA slogan “the constant improvement of football” geldt blijkbaar niet voor deze commissie. Ik kijk nu al uit naar seizoen 2018/2019 wanneer de videoscheidsrechter alle wedstrijden kan beoordelen. Doellijntechnologie lijkt vooralsnog een brug te ver, omdat dit systeem simpelweg te duur is.
Competitiestructuur
Waar iedereen zich bezighoudt met de discussie over een nieuwe competitiestructuur (er zijn nu 3 modellen over) en de vraag of de eredivisie wordt ingekrompen naar 16 clubs, qua spanning en weerstand, de oplossing is voor de toekomst, houd ik mij vooral bezig met de arbeidsrechtelijke consequenties van een wijziging in aantallen teams en dus ook het aantal arbeidsplaatsen (spelers en trainers) in de eredivisie. Grofweg 60 van de 540 arbeidsplaatsen dreigen daarmee te verdwijnen uit de eredivisie. Uiteraard komen deze plaatsen er in de Jupiler League weer bij maar wel onder totaal andere condities. Het gemiddelde salaris verschilt meer dan 200.000 euro! Daarnaast wordt het toekomstperspectief welke spelers en trainers hebben op het hoogste niveau beduidend minder als zij gedwongen een divisie lager spelen. Voor mij zijn dit essentiële gevolgen.
Voor de volledige column De Contractspeler editie april 2017
Scorpius 161