Erwin Mulder Leeft zijn droom bij Swansea City

4 september 2017

Erwin Mulder nam in de ogen van velen een risico door, in samenspraak met begeleider Louis Laros, zijn contract bij SC Heerenveen niet te verlengen. Het pakte geweldig uit met een transfer naar Swansea City.

‘Dit is een familieclub in de grootste competitie ter wereld.’

Nuchter is hij als geen ander. Een leven lang woonde Erwin Mulder (28) in het Gelderse dorp Pannerden. Daar kent hij alles en iedereen. Daar bestiert zijn familie een recyclingbedrijf. Daar werkte zijn vriendin in de kledingzaak. Daar woont zijn moeder, trouwe oppas voor zijn dochter, steun en toeverlaat voor hem en zijn broers. De vele uren in de auto naar vorige clubs Feyenoord en Heerenveen nam hij voor lief. Geen fraai penthouse voor hem in de Rotterdamse binnenstad, geen opgeknapte visserswoning aan een Fries meer. Gewoon Pannerden met z’n 2500 inwoners, waarvan hij de enige bekende is.

Toch kreeg Erwin Mulder ‘met geen mogelijkheid’ de glimlach van zijn gezicht toen de interesse van de Britse Premier League-club Swansea City deze zomer doorzette, uitmondend in een ‘geweldig contract’ voor de doelman en een onvermijdelijke verhuizing naar Wales.
Mulder in de Premier League; het is een scenario dat hij altijd wel in zijn hoofd had, maar zelden hardop uitsprak. Zo is hij niet. Maar hij weet dondersgoed waar hij beland is, vertelt hij tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen. ‘Dit is de grootste competitie van de wereld. Het was altijd mijn doel keeper te worden in de eredivisie. Dit is een heel andere dimensie.’

Swansea heeft wat met Nederlanders. Mulder is alweer de dertiende. In 2007 opende Ferrie Bodde het Hollandse bal: de middenvelder werd enorm gewaardeerd, maar kampte met veelvuldig blessureleed. Daarna was het de beurt aan doelman Dorus de Vries. Ook hij voldeed, waarna het Hollandse hek van de dam was. Cedric van der Gun, Marvin Emnes, Kemy Augustien, Dwight Tiendalli, Jonathan de Guzman, Kenji Gorré en Michel Vorm streken neer op het zwanennest. Vorig seizoen werden spelers aangetrokken die allen basisspeler waren bij een van de Nederlandse topclubs Ajax, Feyenoord en PSV. Verdediger Mike van der Hoorn, middenvelder Leroy Fer en aanvaller Luciano Narsingh worden gewaardeerd bij de volksclub, die immer in statig wit speelt. Mulder nam contact op met Fer en Van der Hoorn. ‘Ze vertelden me goede verhalen over Swansea. Dat het een familieclub is, dat de manager echt wil voetballen, dat de supporters heel fanatiek zijn.’ En dat de Premier League met niets te vergelijken is. Een unieke mix van traditie en innovatie. Van oud en nieuw geld. ‘Ik heb echt zin om al die stadions te zien, om alles van nabij te beleven.’

Mulder spreekt dus vooral het familiaire karakter aan. Hij zocht een warm nest. Zijn vriendin is zwanger van hun tweede kind. ‘Ik heb deze overstap uiteraard overlegd met haar, ze staat er volledig achter. Dat is voor mij heel belangrijk. Ze gunt me deze kans en heeft zelf ook zin in het avontuur.’ Mulder praat enthousiast verder: ‘Ik word goed opgevangen. De sfeer is goed, maar het gaat natuurlijk om presteren. Het niveau in Engeland is gewoon superhoog. Dat hoorde ik al van mijn oude SC Heerenveen-ploegmaat Joey van den Berg die bij Reading in The Championship (de eerste divisie van Engeland, BV) speelt. Die zegt dat de meeste Championship-clubs moeiteloos bovenin de eredivisie zouden kunnen meedraaien.’

En dan is er nog iets dat hem heel erg bevalt, het gras. ‘Dat is hier gewoon van een ander niveau dan in Nederland. Alleen het veld in De Kuip komt erbij in de buurt.’ Swansea won al menig prijs voor de beste grasmat van Groot-Brittannië, dankzij de inspanningen van chef gras Dan Duffy en zijn team. Mulder bewonderend: ‘Ze zijn er met tien, elf man iedere dag mee bezig.’ Door de vele tv-gelden kan Swansea zich een dergelijke grasploeg permitteren. Maar goed gras is ook heel erg Engels. De grasmeester van Arsenal vertrok al eens naar Real Madrid. Mulder: ‘Alles is hier top. Naast dat het mooi is om mee te maken, is het ook gewoon enorm leerzaam.’

Het volledige interview is te lezen in De Contractspeler editie augustus 2017