Op pas 30-jarige leeftijd voelde Justin Tahapary steeds sterker de drang om te stoppen met betaald voetbal en zich nadrukkelijk op zijn maatschappelijke toekomst te concentreren. ‘Ik liep er al zo’n vier maanden mee. Ik wilde een andere stap gaan maken.’
Het einde van zijn contract bij FC Den Bosch naderde bovendien in een hoog tempo. Na drie jaar bleek bijtekenen geen reële optie meer en een transfer leek al even ver weg. ‘Ik blijf nog wel voetballen. Bij zondag-hoofdklasser VV Gestel, in Eindhoven.’ Dat harmonieert ook beter in de nieuwe combinatie met een beginnende baan en zijn gezinsleven. Al op 10 september 2012 nam Justin Tahapary, Molukker en rasechte Bosschenaar (23 mei 1985), contact op met Marieke Pol, bekend van de re-integratieservice voor VVCS-leden. ‘Ik wilde verder kijken en me oriënteren op de maatschappelijke mogelijkheden.’ En Marieke Pol: ‘Justin wilde zich gaan voorbereiden op het moment dat hij een keer ging stoppen. Hij kon dat in alle rust doen, omdat hij nog een contract had.’
Medio 2012 switchte Justin Tahapary na zeven seizoenen bij FC Eindhoven naar FC Den Bosch, de club uit zijn geliefde en favoriete stad. ‘Ik tekende voor twee jaar en ik heb nog een jaartje verlengd’. Samen met Marieke Pol bestudeerde hij de route naar een geschikte functie buiten het voetbal. Hij doorliep onderwijl twee mbo-opleidingen bij de VVCS, eerst commercieel medewerker en daarna de opleiding junior accountmanager. ‘Omdat hij een commerciële opleiding heeft gevolgd, zijn we eerst gaan uitzoeken of die richting wel bij hem past. Samen zijn we tot de conclusie gekomen dat het volgen van de opleiding een absolute meerwaarde is geweest voor de algemene ontwikkeling, maar dat hij geen verkoopfunctie ambieerde. Hij is absoluut geen commerciële jongen’, begreep zowel Marieke Pol als hijzelf al vlot.
Bij Justin Tahapary klopte hoorbaar een sociaal hart. Met genoegen stopte hij veel energie in de door FC Den Bosch georganiseerde clinics op scholen. Ook voor Sport United, het bedrijf van Marieke Pol, spendeerde hij de nodige tijd aan soortgelijke activiteiten. ‘Ik wil graag met mensen werken’, zo maakte hij kenbaar. ‘Ik heb hem geadviseerd de richting op te gaan van pedagogisch werk’, aldus zijn begeleidster. ‘Hij had echt goed voor ogen wat hij wilde. Ik heb hem geholpen met het denkproces. We hebben gekeken naar meerdere beroepsrichtingen en die heeft hij allemaal uitgezocht.’
In samenspraak met Marieke Pol prefereerde Justin Tahapary een baan bij ASVZ in Udenhout. Een zorgorganisatie voor mensen met een heftig verleden of met allerlei moeilijke problemen, zoals hij dat zelf treffend omschrijft. ‘Ik ben assistent intensief begeleider. Ik heb zeven cliënten in huis. Van drugsverslaafd tot autistisch. Vier mannen en drie meiden. De meiden in de leeftijd tussen 25 en 30 jaar.’ Op 6 juli stapte hij voor het eerst binnen bij ASVZ, met een werkweek van 28 uur. Het was even wennen en leren omgaan met het rooster, om voldoende tijd over te houden voor zijn trainingen en wedstrijden bij VV Gestel. ‘Justin is een rustige en zeer plichtsgetrouwe jongen. Wat hij zegt, doet hij. Hij is heel gedreven, prettig in de omgang en heel sociaal’, prijst Marieke Pol. Op zijn beurt heeft Justin Tahapary veel te danken aan haar steun. ‘We hebben regelmatig samengezeten. En we hebben zeker één tot twee keer in de maand telefonisch contact. Ze heeft me echt geweldig geholpen.’
Het volledige artikel is te lezen in de Contractspeler editie Augustus 2015.
Tekst Lex Muller.