Martin Snoeck zat namens de VVCS in de organisatie van het Spieren voor Spieren Profvoetbalgala dat afgelopen woensdag in Veldhoven plaatsvond. Pierre van Hooijdonk werd hier door zijn collega’s gekozen tot beste speler van het seizoen 2001-2002. Snoeck blikt terug en plaatst hier en daar een kritische kanttekening.
Hoe is het feest verlopen?
Snoeck: ‘Uitstekend, we merken iedere keer weer dat spelers het meeste waarde hechten aan de prijs die hen door de eigen collega’s wordt toebedeeld. Natuurlijk was het jammer dat Pierre van Hooijdonk geen toestemming kreeg om drie dagen voor de interland tegen Wit-Rusland – waar hij overigens niet in actie kwam – de prijs in Veldhoven in ontvangst te nemen. Vooral voor hemzelf natuurlijk. Dat liet hij die dag in Noordwijk, waar hij de prijs uitgereikt kreeg, ook duidelijk blijken.’
’s Avonds werd er wel een item uitgezonden waarin Van Hooijdonk met Danny Bos, een jongen met een spierziekte, op stap ging.
Snoeck: ‘Ja, de bereidheid van de spelers om aan dit soort acties mee te werken was groot. De koppeling van het Profvoetbalgala aan het goede doel van Spieren voor Spieren geeft het hele feest toch een extra cachet. Ik denk dat het Nederlands betaald voetbal zich ook tijdens de twee uur durende TV-uitzending uitstekend heeft geprofileerd.’
Shinji Ono vermaakt zich op het Spieren voor Spieren Profvoetbalgala (foto: Pix online)
De prestigieuze prijs, het goede doel, de 1200 mensen die op het gala aanwezig waren… Het heeft u verbaasd dat daar in het grootste dagblad van Nederland niets van terug te lezen was.
Snoeck: ‘Het heeft me verbaasd en eerlijk gezegd ook wel een beetje gestoord. De Telegraaf heeft maandag een gala gegeven voor 700 mensen, waarvan over meerdere pagina’s verslag wordt gedaan. Dat begrijp ik, net zo goed als ik me kan indenken dat het Spieren voor Spieren Profvoetbalgala iets minder uitbundig wordt beschreven. Maar het is toch eigenlijk onbestaanbaar dat van zo’n feest met zulke belangrijke prijzen helemaal niets is terug te vinden in de krant. Hoezo objectiviteit? De Telegraaf vermengt commerciële betrokkenheid met journalistieke onafhankelijkheid. Ik zou daar als lezer van die krant niet erg blij mee zijn.’
Afgezien daarvan is het natuurlijk niet erg gelukkig dat er in een week twee gala’s plaatsvinden. Wordt het niet tijd voor één groot Nederlands voetbalgala?
Snoeck: ‘Die intentie is door ons en ook door andere partijen al eerder uitgesproken. Er hebben ook al wat voorzichtige gesprekken plaatsgevonden, maar voor dit jaar was het nog te vroeg.’
Volgens welke formule zou de voetballer van het jaar in dat geval gekozen worden?
Snoeck: ‘Misschien blijven beide formules wel naast elkaar bestaan. VI en Telegraaf hebben er belang bij om wekelijks punten te geven – het zijn tenslotte zeer goed gelezen rubrieken – en zo tot een winnaar te komen. Wij laten de spelers zelf kiezen en wereldwijd zie je dat dit de prijs is die door de spelers zelf het hoogst gewaardeerd wordt. We zullen moeten kijken hoe we deze twee formules in één gala kunnen verwerken. En misschien komt er nog wel een derde prijs bij: een publieksprijs. Wij willen zeker over een dergelijke opzet meedenken.’