Mats Egbring: ‘Ik denk dat er dit seizoen bij Vitesse veel kansen voor mij liggen.’

Voor Mats Egbring voelt dit seizoen als zijn definitieve doorbraak bij Vitesse. De pas 18-jarige rechtsback is een van de talenten uit de eigen jeugdopleiding die veel speeltijd krijgt. ‘Ik denk dat er veel kansen voor mij liggen. Die wil ik met beide handen aangrijpen.’

Tekst: Guus Peters

Als Mats Egbring zichzelf op een foto van een jaar geleden of op een foto van nu ziet, signaleert hij een groot verschil. Hij is sterker geworden. Zijn lichaam is verder ontwikkeld, zijn bovenlijf breder. Hij heeft meer kracht in zijn benen.

‘Ik word ook steeds ouder’, zegt de nog altijd pas 18-jarige rechtsback. ‘Maar het scheelt natuurlijk ook dat ik sinds dit seizoen elke week op professioneel niveau in de Keuken Kampioen Divisie speel. Tegen spelers die vaak een paar jaar ouder zijn. Die soms groter of sterker zijn. Waar je je tegen gaat wapenen.’

Hij moet wel, wil hij mee op dit niveau, weet Egbring, die zichzelf omschrijft als een rechtsback die graag mee aanvalt en fel is in de duels. ‘Je moet conditioneel en fysiek in orde zijn’, zegt hij. ‘Dat ben ik door elke dag hard te trainen. Dat zijn de momenten waarop je jezelf als het ware voorbereid op de wedstrijd. Ik houd ervan om hard te trainen en te merken dat ik beter en sterker word.’

Hoewel Egbring aan het begin van het vorige seizoen, in augustus 2023, op zestienjarige leeftijd al zijn debuut maakte voor Vitesse, voelt dit seizoen echt als zijn doorbraak. Of zoals hij het zelf zegt: ‘Ik denk dat er dit seizoen veel kansen voor mij liggen. Die wil ik met beide handen aangrijpen.’

Onder de nieuwe trainer John van den Brom is hij de rechtsback in het team dat na het rampzalige seizoen opnieuw opgebouwd moest worden. Vitesse degradeerde voor het eerst sinds 1980 uit de eredivisie, kampte met ernstige financiële problemen en scheerde langs de rand van de afgrond. Lange tijd was het nog maar de vraag of de club bleef bestaan en aan het huidige seizoen zou mogen beginnen.

In de zomer was er eindelijk positief nieuws voor de club uit Arnhem: investeerder Guus Franke bereikte een akkoord met schuldeiser Coley Parry, waardoor een grote stap gezet leek richting de redding van Vitesse. Maar eind oktober kwam daar het bericht dat de deal tussen Parry en Franke niet doorging en Vitesse terug bij af was.

‘Vitesse is echt mijn club geworden.’

Het komt erop neer dat er weer een schuld van ruim 17 miljoen om de nek van Vitesse hangt, waardoor de toekomst van de club plots weer onzeker is. Maar Vitesse kan het huidige seizoen hoe dan ook afmaken, doordat alle uitgaven die Vitesse dit seizoen maakt, worden gedekt door een groep zakenmannen uit Arnhem.

Door de penibele financiële situatie moest de club al aan het begin van het huidige seizoen noodgedwongen afscheid nemen van de duurdere – vaak oudere of meer ervaren – spelers. In plaats daarvan begon zij met clubman Van den Brom als nieuwe trainer en veel spelers uit de eigen jeugd aan de competitie.

Egbring was een van die spelers. De rossige rechtsback tekende in de zomer van 2023 zijn eerste jeugdcontract en signeerde onlangs zijn eerste profcontract, waardoor hij tot minimaal 2027 (plus een optie voor nog een jaar) vastligt bij Vitesse, waar hij al als kleine jongen in de jeugdopleiding werd opgenomen. ‘Vitesse is echt mijn club geworden’, zegt Egbring.

De geboren Deventenaar begon met voetballen bij vv Activia voordat hij al snel werd gescout door Vitesse. Toen hij nog op de basisschool zat, werd hij elke middag met een busje van Vitesse opgehaald en na de training weer thuis afgezet. De middelbare school rondde hij afgelopen zomer af in Arnhem. Terwijl hij de jeugdopleiding doorliep en al zijn debuut maakte, behaalde hij ook zijn havodiploma.

Hoe bijzonder was het om, alweer bijna anderhalf jaar geleden, je debuut te maken bij de club waar je al je hele leven voetbalt?
‘Ik kan me die dag nog goed herinneren. Het was de tweede competitiewedstrijd en we speelden thuis tegen PSV. Phillip Cocu was de trainer en zei op een gegeven moment dat ik moest warmlopen. Toen ik niet veel later werd geroepen, dacht ik: nu gaat het gebeuren, dit is het moment waarvoor ik al die jaren zo hard heb gewerkt.

‘Terwijl ik mijn wedstrijdshirt aan deed, voelde ik de spanning door mijn lichaam, maar eenmaal op het veld viel dat reuze mee. Ik kwam er in de 83ste minuut in en heb een paar balcontacten gehad. We verloren helaas met 3-1, maar voor mij was het een onvergetelijke dag. In de kleedkamer feliciteerde iedereen me met mijn debuut.’

Egbring werd overgeheveld naar de A-selectie en trainde het grootste gedeelte van het seizoen met het eerste elftal mee. Maar de speeltijd bleef beperkt. In totaal viel hij vorig seizoen vier keer in en maakte hij 57 minuten in de eredivisie. Vaker speelde hij zijn wedstrijden bij Vitesse onder 21 jaar. ‘Ik leerde heel veel van trainen bij het eerste en vond het lekker dat ik op zaterdag toch gewoon mijn speelminuten bij Vitesse onder 21 kon maken.’

Je pendelde een beetje tussen Vitesse onder 21 jaar en het eerste elftal in. Vond je dat soms ook niet lastig?
‘Nee, eigenlijk niet. Natuurlijk voel ik me nu veel meer onderdeel van het team, omdat ik nu gewoon de hele week met de A-selectie train en ook de wedstrijden bij het eerste speel. Maar voor mij was het vorig seizoen het belangrijkste dat ik voldoende minuten zou maken. Dat kon bij Vitesse onder 21 jaar. Ik vond het heerlijk om op zaterdag een wedstrijd te voetballen en het was goed voor mijn ontwikkeling dat ik al met het eerste mocht meetrainen.’

Eindelijk leek het dit seizoen weer over voetbal te gaan bij Vitesse, tot in oktober het nieuws kwam dat de deal tussen Parry en Franke niet doorging. Hoe hard is dat aangekomen?
‘Ja, het leek de goede kant op te gaan met de club, dan is zo’n terugval natuurlijk niet fijn. Gelukkig kunnen we het seizoen sowieso afmaken, dus in die zin verandert er niet zoveel voor ons. Maar natuurlijk merk je dat het nieuws wel weer voor wat onrust in de club heeft gezorgd. Dat is ook niet gek als de grootste steunpilaar wegvalt.

‘We hebben het er in de spelersgroep kort over gehad. Verder is het toch vooral iets voor de directie en het bestuur en moeten wij ons best gewoon doen op het veld. Dat is wat ik bedoelde te zeggen met dat er voor ons niet veel verandert.’

Ben je bang dat Vitesse omvalt?
‘Zo ver wil ik nog helemaal niet denken. Vitesse is echt mijn club geworden. Ik voetbal hier al vanaf mijn achtste en voel mij hier enorm thuis. De club is vol goede moed aan het nieuwe seizoen begonnen, al heeft het nu weer even een terugslag gehad. Als spelers moeten wij ervoor zorgen dat de hele situatie ons niet te veel afleidt op het veld.’

Want nu Egbring een paar maanden onderweg is met het ‘nieuwe’ Vitesse, durft hij te stellen dat er heel veel potentie in de jonge groep zit en dat Van den Brom, die zelf het shirt van Vitesse droeg en ook al eens eerder trainer was bij de club, de perfecte coach is in deze situatie. ‘Hij is een heel fijne trainer. Hij is sociaal heel sterk en tegelijk heel duidelijk wat hij van ons verwacht. Je merkt dat hij de nodige ervaring heeft.’

Wat heb jij al van hem geleerd?
‘Ik praat veel met hem over mijn positionering op het veld. Waar vraag ik de bal? Dat kan bijvoorbeeld aan de binnenkant zijn of juist aan de zijlijn. Ik moet dat meer afwisselen. En als ik de bal krijg, moet ik er met mijn aanname voor zorgen dat ik mijn directe tegenstander al kwijt ben. Dat geeft mij meer tijd en mogelijkheden. Ik vind het heel fijn om met de trainer over dit soort dingen te praten.’

De moeilijke periode waar Vitesse doorheen gaat, heeft ook iets losgemaakt bij de supporters. In het Gelredome is het drukker dan ooit. Hoe is dat voor jou?
‘Het is fantastisch hoe de fans achter de club zijn blijven staan en ons elke thuiswedstrijd zo massaal steunen. Hoewel ik tijdens de wedstrijd heel gefocust ben, hoor ik de supporters zingen. Als het spel stil ligt, kijk ik weleens om me heen en besef ik dat het een enorm voorrecht is om in zo’n stadion en voor zoveel mensen te mogen voetballen.’

Je bent in september achttien geworden. Woon je nog bij je ouders in Deventer of heb je inmiddels je eigen plek?
‘Allebei eigenlijk, haha. Ik woon nog bij mijn ouders in Deventer, maar heb tegenwoordig ook een kamer in Arnhem. Als het kan, ga ik gewoon naar mijn ouders, maar soms is het ook fijn om in Arnhem te blijven. Naast dat ik het prettig vind om iets voor mezelf te hebben, is het ook goed voor me. Als ik in Arnhem slaap, hoef ik minder te reizen en kan ik meer rusten. Dat is belangrijk.’

Waar houd je je naast het voetbal zoal mee bezig?‘Ik heb voor de zomer mijn havodiploma gehaald en volg sinds een paar maanden via de VVCS de online hbo-opleiding business & innovation. Ik heb elke dinsdagavond les en heb de rest van de week de tijd om aan mijn opdrachten te werken die ik meekrijg. Dat is prima te combineren met het voetbal.

‘Toen ik klaar was met de middelbare school wist ik al snel dat ik een vervolgstudie wilde doen. Ik vind het fijn om naast het voetbal iets te doen te hebben en wil mezelf ook op andere vlakken ontwikkelen. Ik vind het leuk om te leren en mezelf uit te dagen. Bovendien: wat moet ik anders de hele dag doen als we ‘s middags niet trainen en vrij zijn?’

Je volgt niet alleen een studie via de VVCS, maar laat je in de persoon van Louis Laros ook begeleiden door de VVCS. Hoe bevalt dat?
‘Louis is nu al meer dan twee jaar mijn zaakwaarnemer en dat bevalt heel goed. Het is heel fijn om iemand te hebben die je bij bepaalde zaken kan helpen. Het voordeel is dat ik ook echt een klik met Louis heb. Ik vertrouw hem volledig en de communicatie verloopt heel fijn. Hoe vaak we elkaar spreken, is afhankelijk van het moment of de situatie. Soms is dat elke dag of elke week en soms spreken we elkaar wat minder.’

We zitten vlak voor de feestdagen. Wat zijn jouw plannen?
‘Ik zit met kerst met mijn ouders en twee zussen in Marokko. Het is eigenlijk het enige moment in het jaar dat we met de hele familie op vakantie kunnen, dus daar kijk ik enorm naar uit. Even lekker bijkomen, zodat ik de tweede seizoenshelft weer alles kan geven bij Vitesse.’